transiliens
Latin
Etymology
Present active participle of trānsiliō (“jump over”)
Participle
trānsiliēns m, f, n (genitive trānsilientis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | trānsiliēns | trānsilientēs | trānsilientia | ||
| Genitive | trānsilientis | trānsilientium | |||
| Dative | trānsilientī | trānsilientibus | |||
| Accusative | trānsilientem | trānsiliēns | trānsilientēs, trānsilientīs | trānsilientia | |
| Ablative | trānsiliente, trānsilientī1 | trānsilientibus | |||
| Vocative | trānsiliēns | trānsilientēs | trānsilientia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.