transmuta
See also: transmutá
French
Pronunciation
- Homophones: transmutas, transmutât
Latin
Portuguese
Verb
transmuta
- inflection of transmutar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
Romanian
Etymology
From French transmuter.
Verb
a transmuta (third-person singular present transmută, past participle transmutat) 1st conj.
- to transmute
Conjugation
conjugation of transmuta (first conjugation, no infix)
| infinitive | a transmuta | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | transmutând | ||||||
| past participle | transmutat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | transmut | transmuți | transmută | transmutăm | transmutați | transmută | |
| imperfect | transmutam | transmutai | transmuta | transmutam | transmutați | transmutau | |
| simple perfect | transmutai | transmutași | transmută | transmutarăm | transmutarăți | transmutară | |
| pluperfect | transmutasem | transmutaseși | transmutase | transmutaserăm | transmutaserăți | transmutaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să transmut | să transmuți | să transmute | să transmutăm | să transmutați | să transmute | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | transmută | transmutați | |||||
| negative | nu transmuta | nu transmutați | |||||
Spanish
Verb
transmuta
- inflection of transmutar:
- third-person singular present indicative
- second-person singular imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.