trisetus
Latin
Etymology
New Latin; from tri- (“three”) + sēta (“hair, bristle”), changed to first and second declension.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /triˈseː.tus/, [t̪rɪˈs̠eːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /triˈse.tus/, [t̪riˈs̬ɛːt̪us]
Usage notes
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | trisētus | trisēta | trisētum | trisētī | trisētae | trisēta | |
| Genitive | trisētī | trisētae | trisētī | trisētōrum | trisētārum | trisētōrum | |
| Dative | trisētō | trisētō | trisētīs | ||||
| Accusative | trisētum | trisētam | trisētum | trisētōs | trisētās | trisēta | |
| Ablative | trisētō | trisētā | trisētō | trisētīs | |||
| Vocative | trisēte | trisēta | trisētum | trisētī | trisētae | trisēta | |
Descendants
- Translingual: Trisetum
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.