triunus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /triˈuː.nus/, [trɪˈuː.nʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /triˈu.nus/, [triˈuː.nus]
Adjective
triūnus (feminine triūna, neuter triūnum); first/second declension
- triune
- 1825, Johannes à Marck, chapter XXVI, in Johannis Marckii Christianæ Theologiæ Medulla Didactico-elenctica, first American edition edition, Philadelphia: Towar & Hogan, page 253:
- sed non est illud necessarium, cum Triunus Deus nomen Patris bene admittat,
- (please add an English translation of this quote)
-
Inflection
First/second declension, with genitive singular in -īus and dative singular in -ī.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | triūnus | triūna | triūnum | triūnī | triūnae | triūna | |
| Genitive | triūnīus | triūnīus | triūnīus | triūnōrum | triūnārum | triūnōrum | |
| Dative | triūnī | triūnī | triūnī | triūnīs | triūnīs | triūnīs | |
| Accusative | triūnum | triūnam | triūnum | triūnōs | triūnās | triūna | |
| Ablative | triūnō | triūnā | triūnō | triūnīs | triūnīs | triūnīs | |
| Vocative | triūne | triūna | triūnum | triūnī | triūnae | triūna | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.