troskać

Polish

Etymology

From troska +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtrɔs.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔskat͡ɕ
  • Syllabification: tros‧kać

Verb

troskać impf

  1. (reflexive, dated) to be troubled, to grieve, to worry
    Synonyms: see Thesaurus:bać się
  2. (reflexive, dated) to care, to worry (to think about someone or something with concern)
    Synonym: troszczyć się

Conjugation
Conjugation of troskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive troskać
present tense 1st troskam troskamy
2nd troskasz troskacie
3rd troska troskają
impersonal troska się
past tense 1st troskałem troskałam troskaliśmy troskałyśmy
2nd troskałeś troskałaś troskaliście troskałyście
3rd troskał troskała troskało troskali troskały
impersonal troskano
future tense 1st będę troskał,
będę troskać
 będę troskała,
będę troskać
 będziemy troskali,
będziemy troskać
 będziemy troskały,
będziemy troskać
2nd będziesz troskał,
będziesz troskać
 będziesz troskała,
będziesz troskać
 będziecie troskali,
będziecie troskać
 będziecie troskały,
będziecie troskać
3rd będzie troskał,
będzie troskać
 będzie troskała,
będzie troskać
 będzie troskało,
będzie troskać
 będą troskali,
będą troskać
 będą troskały,
będą troskać
impersonal będzie troskać się
conditional 1st troskałbym troskałabym troskalibyśmy troskałybyśmy
2nd troskałbyś troskałabyś troskalibyście troskałybyście
3rd troskałby troskałaby troskałoby troskaliby troskałyby
impersonal troskano by
imperative 1st niech troskam troskajmy
2nd troskaj troskajcie
3rd niech troska niech troskają
active adjectival participle troskający troskająca troskające troskający troskające
contemporary adverbial participle troskając
verbal noun troskanie

Further reading
  • troskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • troskać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.