trykać

Polish

Etymology

Possibly from Proto-Slavic *tьrkati. Compare Czech trkat, Russian то́ркать (tórkatʹ).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtrɨ.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨkat͡ɕ
  • Syllabification: try‧kać

Verb

trykać impf (perfective tryknąć)

  1. (dated, transitive, of a ram) to gore, to ram; to attack with the horns;
    Synonym: bóść
  2. (slang, transitive) to approach, to accost
    Synonym: zaczepiać

Conjugation
Conjugation of trykać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive trykać
present tense 1st trykam trykamy
2nd trykasz trykacie
3rd tryka trykają
impersonal tryka się
past tense 1st trykałem trykałam trykaliśmy trykałyśmy
2nd trykałeś trykałaś trykaliście trykałyście
3rd trykał trykała trykało trykali trykały
impersonal trykano
future tense 1st będę trykał,
będę trykać
 będę trykała,
będę trykać
 będziemy trykali,
będziemy trykać
 będziemy trykały,
będziemy trykać
2nd będziesz trykał,
będziesz trykać
 będziesz trykała,
będziesz trykać
 będziecie trykali,
będziecie trykać
 będziecie trykały,
będziecie trykać
3rd będzie trykał,
będzie trykać
 będzie trykała,
będzie trykać
 będzie trykało,
będzie trykać
 będą trykali,
będą trykać
 będą trykały,
będą trykać
impersonal będzie trykać się
conditional 1st trykałbym trykałabym trykalibyśmy trykałybyśmy
2nd trykałbyś trykałabyś trykalibyście trykałybyście
3rd trykałby trykałaby trykałoby trykaliby trykałyby
impersonal trykano by
imperative 1st niech trykam trykajmy
2nd trykaj trykajcie
3rd niech tryka niech trykają
active adjectival participle trykający trykająca trykające trykający trykające
passive adjectival participle trykany trykana trykane trykani trykane
contemporary adverbial participle trykając
verbal noun trykanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.