tuitus
Latin
Etymology
Past passive participle of tueor
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | tuitus | tuita | tuitum | tuitī | tuitae | tuita | |
| Genitive | tuitī | tuitae | tuitī | tuitōrum | tuitārum | tuitōrum | |
| Dative | tuitō | tuitō | tuitīs | ||||
| Accusative | tuitum | tuitam | tuitum | tuitōs | tuitās | tuita | |
| Ablative | tuitō | tuitā | tuitō | tuitīs | |||
| Vocative | tuite | tuita | tuitum | tuitī | tuitae | tuita | |
References
- “tuitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.