tupać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *tupati. Doublet of tąpać (“to cave in”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtu.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upat͡ɕ
  • Syllabification: tu‧pać

Verb

tupać impf (perfective tupnąć)

  1. (intransitive) to stamp (hit the floor quickly, forcefully, and loudly with a foot)

Conjugation
Conjugation of tupać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive tupać
present tense 1st tupię tupiemy
2nd tupiesz tupiecie
3rd tupie tupią
impersonal tupie się
past tense 1st tupałem tupałam tupaliśmy tupałyśmy
2nd tupałeś tupałaś tupaliście tupałyście
3rd tupał tupała tupało tupali tupały
impersonal tupano
future tense 1st będę tupał,
będę tupać
 będę tupała,
będę tupać
 będziemy tupali,
będziemy tupać
 będziemy tupały,
będziemy tupać
2nd będziesz tupał,
będziesz tupać
 będziesz tupała,
będziesz tupać
 będziecie tupali,
będziecie tupać
 będziecie tupały,
będziecie tupać
3rd będzie tupał,
będzie tupać
 będzie tupała,
będzie tupać
 będzie tupało,
będzie tupać
 będą tupali,
będą tupać
 będą tupały,
będą tupać
impersonal będzie tupać się
conditional 1st tupałbym tupałabym tupalibyśmy tupałybyśmy
2nd tupałbyś tupałabyś tupalibyście tupałybyście
3rd tupałby tupałaby tupałoby tupaliby tupałyby
impersonal tupano by
imperative 1st niech tupię tupmy
2nd tup tupcie
3rd niech tupie niech tupią
active adjectival participle tupiący tupiąca tupiące tupiący tupiące
contemporary adverbial participle tupiąc
verbal noun tupanie
nouns
verb
  • tupotać

Further reading
  • tupać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tupać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.