tupila
Romanian
Verb
a tupila (third-person singular present tupilează, past participle tupilat) 1st conj.
- Alternative form of pitula
Conjugation
conjugation of tupila (first conjugation, -ez- infix)
| infinitive | a tupila | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | tupilând | ||||||
| past participle | tupilat | ||||||
| number | singular | plural | |||||
| person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
| indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | tupilez | tupilezi | tupilează | tupilăm | tupilați | tupilează | |
| imperfect | tupilam | tupilai | tupila | tupilam | tupilați | tupilau | |
| simple perfect | tupilai | tupilași | tupilă | tupilarăm | tupilarăți | tupilară | |
| pluperfect | tupilasem | tupilaseși | tupilase | tupilaserăm | tupilaserăți | tupilaseră | |
| subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
| present | să tupilez | să tupilezi | să tupileze | să tupilăm | să tupilați | să tupileze | |
| imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
| affirmative | tupilează | tupilați | |||||
| negative | nu tupila | nu tupilați | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.