twifete
Old English
    
    Alternative forms
    
- twīfēte, twyfēte, twȳfēte, tƿifēte
Etymology
    
From Proto-Germanic *twifōtijaz.
Pronunciation
    
- IPA(key): /ˈtwiˌfeːte/, [ˈtwiˌfeːte]
Declension
    
| Weak | Strong | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| case | singular | plural | case | singular | plural | ||||||||
| m | n | f | m | n | f | m | n | f | |||||
| nominative | twifēta | twifēte | twifēte | twifētan | nom. | twifēte | twifēte | twifētu | twifēte | twifētu, -e | twifēta, -e | ||
| accusative | twifētan | twifēte | twifētan | acc. | twifētne | twifēte | twifēte | twifēte | twifētu, -e | twifēta, -e | |||
| genitive | twifētan | twifētra, twifētena | gen. | twifētes | twifētes | twifētre | twifētra | ||||||
| dative | twifētan | twifētum | dat. | twifētum | twifētum | twifētre | twifētum | ||||||
| instrumental | twifēte | ||||||||||||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.