tyknąć

Polish

Etymology

From tykać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈtɨk.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: tyk‧nąć

Verb

tyknąć pf (imperfective tykać)

  1. (intransitive) to tick (to make a ticking noise)
  2. (intransitive, colloquial) to thou (address with the informal T-form)

Conjugation
Conjugation of tyknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive tyknąć
future tense 1st tyknę tykniemy
2nd tykniesz tykniecie
3rd tyknie tykną
impersonal tyknie się
past tense 1st tyknąłem tyknęłam tyknęliśmy tyknęłyśmy
2nd tyknąłeś tyknęłaś tyknęliście tyknęłyście
3rd tyknął tyknęła tyknęło tyknęli tyknęły
impersonal tyknięto
conditional 1st tyknąłbym tyknęłabym tyknęlibyśmy tyknęłybyśmy
2nd tyknąłbyś tyknęłabyś tyknęlibyście tyknęłybyście
3rd tyknąłby tyknęłaby tyknęłoby tyknęliby tyknęłyby
impersonal tyknięto by
imperative 1st niech tyknę tyknijmy
2nd tyknij tyknijcie
3rd niech tyknie niech tykną
anterior adverbial participle tyknąwszy
verbal noun tyknięcie

Further reading
  • tyknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • tyknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.