tytłać
Polish
Etymology
Dialectal form of the older word tytrać. (This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɨ.twat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨtwat͡ɕ
- Syllabification: ty‧tłać
Verb
tytłać impf (perfective utytłać)
- (transitive, colloquial) to daub, to smudge
- (reflexive, colloquial) to daub oneself, to smudge oneself
- Synonyms: babrać się, paćkać się, paprać się
- (reflexive, colloquial) to daub each other, to smudge each other
- Synonyms: babrać się, paćkać się, paprać się
Conjugation
Conjugation of tytłać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | tytłać | |||||
| present tense | 1st | tytłam | tytłamy | |||
| 2nd | tytłasz | tytłacie | ||||
| 3rd | tytła | tytłają | ||||
| impersonal | tytła się | |||||
| past tense | 1st | tytłałem | tytłałam | tytłaliśmy | tytłałyśmy | |
| 2nd | tytłałeś | tytłałaś | tytłaliście | tytłałyście | ||
| 3rd | tytłał | tytłała | tytłało | tytłali | tytłały | |
| impersonal | tytłano | |||||
| future tense | 1st | będę tytłał, będę tytłać |
będę tytłała, będę tytłać |
będziemy tytłali, będziemy tytłać |
będziemy tytłały, będziemy tytłać | |
| 2nd | będziesz tytłał, będziesz tytłać |
będziesz tytłała, będziesz tytłać |
będziecie tytłali, będziecie tytłać |
będziecie tytłały, będziecie tytłać | ||
| 3rd | będzie tytłał, będzie tytłać |
będzie tytłała, będzie tytłać |
będzie tytłało, będzie tytłać |
będą tytłali, będą tytłać |
będą tytłały, będą tytłać | |
| impersonal | będzie tytłać się | |||||
| conditional | 1st | tytłałbym | tytłałabym | tytłalibyśmy | tytłałybyśmy | |
| 2nd | tytłałbyś | tytłałabyś | tytłalibyście | tytłałybyście | ||
| 3rd | tytłałby | tytłałaby | tytłałoby | tytłaliby | tytłałyby | |
| impersonal | tytłano by | |||||
| imperative | 1st | niech tytłam | tytłajmy | |||
| 2nd | tytłaj | tytłajcie | ||||
| 3rd | niech tytła | niech tytłają | ||||
| active adjectival participle | tytłający | tytłająca | tytłające | tytłający | tytłające | |
| passive adjectival participle | tytłany | tytłana | tytłane | tytłani | tytłane | |
| contemporary adverbial participle | tytłając | |||||
| verbal noun | tytłanie | |||||
Further reading
- tytłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- tytłać in Polish dictionaries at PWN
- Brückner, Aleksander (1927), “tytłać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.