użądlić

Polish

Etymology

From u- +‎ żądlić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈʐɔn.dlit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔndlit͡ɕ
  • Syllabification: u‧żąd‧lić

Verb

użądlić pf (imperfective żądlić)

  1. (transitive) to sting

Conjugation
Conjugation of użądlić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive użądlić
future tense 1st użądlę użądlimy
2nd użądlisz użądlicie
3rd użądli użądlą
impersonal użądli się
past tense 1st użądliłem użądliłam użądliliśmy użądliłyśmy
2nd użądliłeś użądliłaś użądliliście użądliłyście
3rd użądlił użądliła użądliło użądlili użądliły
impersonal użądlono
conditional 1st użądliłbym użądliłabym użądlilibyśmy użądliłybyśmy
2nd użądliłbyś użądliłabyś użądlilibyście użądliłybyście
3rd użądliłby użądliłaby użądliłoby użądliliby użądliłyby
impersonal użądlono by
imperative 1st niech użądlę użądlmy/
użądlijmy
2nd użądl/
użądlij		 użądlcie/
użądlijcie
3rd niech użądli niech użądlą
passive adjectival participle użądlony użądlona użądlone użądleni użądlone
anterior adverbial participle użądliwszy
verbal noun użądlenie
noun

Further reading
  • użądlić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • użądlić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.