ubłagać

Polish

Etymology

From u- +‎ błagać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ubˈwa.ɡat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɡat͡ɕ
  • Syllabification: ub‧ła‧gać

Verb

ubłagać pf (imperfective ubłagiwać)

  1. (transitive) to appeal to, to beg for, to persuade, to propitiate, to solicit
  2. (transitive) to appease (to make quiet and calm by begging)

Conjugation
Conjugation of ubłagać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubłagać
future tense 1st ubłagam ubłagamy
2nd ubłagasz ubłagacie
3rd ubłaga ubłagają
impersonal ubłaga się
past tense 1st ubłagałem ubłagałam ubłagaliśmy ubłagałyśmy
2nd ubłagałeś ubłagałaś ubłagaliście ubłagałyście
3rd ubłagał ubłagała ubłagało ubłagali ubłagały
impersonal ubłagano
conditional 1st ubłagałbym ubłagałabym ubłagalibyśmy ubłagałybyśmy
2nd ubłagałbyś ubłagałabyś ubłagalibyście ubłagałybyście
3rd ubłagałby ubłagałaby ubłagałoby ubłagaliby ubłagałyby
impersonal ubłagano by
imperative 1st niech ubłagam ubłagajmy
2nd ubłagaj ubłagajcie
3rd niech ubłaga niech ubłagają
passive adjectival participle ubłagany ubłagana ubłagane ubłagani ubłagane
anterior adverbial participle ubłagawszy
verbal noun ubłaganie

Derived terms
adjective

Further reading
  • ubłagać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubłagać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.