ubłocić

Polish

Etymology

From u- +‎ błocić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈbwɔ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧bło‧cić

Verb

ubłocić pf (imperfective błocić)

  1. (transitive) to muddy, to bemud, to get mud on (to cover, bespatter, or befoul with mud)
    Synonym: zabłocić
  2. (reflexive) to muddy oneself, to bemud oneself, to get mud on oneself
    Synonym: zabłocić się

Conjugation
Conjugation of ubłocić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubłocić
future tense 1st ubłocę ubłocimy
2nd ubłocisz ubłocicie
3rd ubłoci ubłocą
impersonal ubłoci się
past tense 1st ubłociłem ubłociłam ubłociliśmy ubłociłyśmy
2nd ubłociłeś ubłociłaś ubłociliście ubłociłyście
3rd ubłocił ubłociła ubłociło ubłocili ubłociły
impersonal ubłocono
conditional 1st ubłociłbym ubłociłabym ubłocilibyśmy ubłociłybyśmy
2nd ubłociłbyś ubłociłabyś ubłocilibyście ubłociłybyście
3rd ubłociłby ubłociłaby ubłociłoby ubłociliby ubłociłyby
impersonal ubłocono by
imperative 1st niech ubłocę ubłoćmy
2nd ubłoć ubłoćcie
3rd niech ubłoci niech ubłocą
passive adjectival participle ubłocony ubłocona ubłocone ubłoceni ubłocone
anterior adverbial participle ubłociwszy
verbal noun ubłocenie
adjectives
adverb
nouns
verbs
  • obłocić pf
  • pobłocić pf
  • wybłocić pf
  • zabłocić pf
  • zbłocić pf

Further reading
  • ubłocić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubłocić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.