ubyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ubyti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ubɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧być

Verb

ubyć pf (imperfective ubywać)

  1. (intransitive) to decrease, to diminish, to dwindle
  2. (intransitive) to subside (of water)

Conjugation
Conjugation of ubyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ubyć
future tense 1st ubędę ubędziemy
2nd ubędziesz ubędziecie
3rd ubędzie ubędą
impersonal ubędzie się
past tense 1st ubyłem ubyłam ubyliśmy ubyłyśmy
2nd ubyłeś ubyłaś ubyliście ubyłyście
3rd ubył ubyła ubyło ubyli ubyły
impersonal ubyto
conditional 1st ubyłbym ubyłabym ubylibyśmy ubyłybyśmy
2nd ubyłbyś ubyłabyś ubylibyście ubyłybyście
3rd ubyłby ubyłaby ubyłoby ubyliby ubyłyby
impersonal ubyto by
imperative 1st niech ubędę ubądźmy
2nd ubądź ubądźcie
3rd niech ubędzie niech ubędą
passive adjectival participle ubyty ubyta ubyte ubyci ubyte
anterior adverbial participle ubywszy
verbal noun ubycie
noun

Further reading
  • ubyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ubyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.