ucztować

Polish

Etymology

From uczta +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ut͡ʂˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: ucz‧to‧wać

Verb

ucztować impf

  1. (intransitive) to feast, to revel
    Synonym: biesiadować

Conjugation
Conjugation of ucztować impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ucztować
present tense 1st ucztuję ucztujemy
2nd ucztujesz ucztujecie
3rd ucztuje ucztują
impersonal ucztuje się
past tense 1st ucztowałem ucztowałam ucztowaliśmy ucztowałyśmy
2nd ucztowałeś ucztowałaś ucztowaliście ucztowałyście
3rd ucztował ucztowała ucztowało ucztowali ucztowały
impersonal ucztowano
future tense 1st będę ucztował,
będę ucztować
 będę ucztowała,
będę ucztować
 będziemy ucztowali,
będziemy ucztować
 będziemy ucztowały,
będziemy ucztować
2nd będziesz ucztował,
będziesz ucztować
 będziesz ucztowała,
będziesz ucztować
 będziecie ucztowali,
będziecie ucztować
 będziecie ucztowały,
będziecie ucztować
3rd będzie ucztował,
będzie ucztować
 będzie ucztowała,
będzie ucztować
 będzie ucztowało,
będzie ucztować
 będą ucztowali,
będą ucztować
 będą ucztowały,
będą ucztować
impersonal będzie ucztować się
conditional 1st ucztowałbym ucztowałabym ucztowalibyśmy ucztowałybyśmy
2nd ucztowałbyś ucztowałabyś ucztowalibyście ucztowałybyście
3rd ucztowałby ucztowałaby ucztowałoby ucztowaliby ucztowałyby
impersonal ucztowano by
imperative 1st niech ucztuję ucztujmy
2nd ucztuj ucztujcie
3rd niech ucztuje niech ucztują
active adjectival participle ucztujący ucztująca ucztujące ucztujący ucztujące
contemporary adverbial participle ucztując
verbal noun ucztowanie
verb

Further reading
  • ucztować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ucztować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.