udać

Polish

Etymology

From u- +‎ dać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -udat͡ɕ
  • Syllabification: u‧dać

Verb

udać pf (imperfective udawać)

  1. (intransitive) to pretend, to act, to feign
  2. (transitive) to pose as, to play, to act as
  3. (reflexive) to succeed, to work out, to come off
  4. (reflexive) to repair, to head off, to go

Conjugation
Conjugation of udać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udać
future tense 1st udam udamy
2nd udasz udacie
3rd uda udadzą
impersonal uda się
past tense 1st udałem udałam udaliśmy udałyśmy
2nd udałeś udałaś udaliście udałyście
3rd udał udała udało udali udały
impersonal udano
conditional 1st udałbym udałabym udalibyśmy udałybyśmy
2nd udałbyś udałabyś udalibyście udałybyście
3rd udałby udałaby udałoby udaliby udałyby
impersonal udano by
imperative 1st niech udam udajmy
2nd udaj udajcie
3rd niech uda niech udadzą
passive adjectival participle udany udana udane udani udane
anterior adverbial participle udawszy
verbal noun udanie

Further reading
  • udać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.