udaremnić

Polish

Etymology

From u- +‎ daremny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.daˈrɛm.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧da‧rem‧nić

Verb

udaremnić pf (imperfective udaremniać)

  1. (transitive) to foil, to thwart, to frustrate

Conjugation
Conjugation of udaremnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udaremnić
future tense 1st udaremnię udaremnimy
2nd udaremnisz udaremnicie
3rd udaremni udaremnią
impersonal udaremni się
past tense 1st udaremniłem udaremniłam udaremniliśmy udaremniłyśmy
2nd udaremniłeś udaremniłaś udaremniliście udaremniłyście
3rd udaremnił udaremniła udaremniło udaremnili udaremniły
impersonal udaremniono
conditional 1st udaremniłbym udaremniłabym udaremnilibyśmy udaremniłybyśmy
2nd udaremniłbyś udaremniłabyś udaremnilibyście udaremniłybyście
3rd udaremniłby udaremniłaby udaremniłoby udaremniliby udaremniłyby
impersonal udaremniono by
imperative 1st niech udaremnię udaremnijmy
2nd udaremnij udaremnijcie
3rd niech udaremni niech udaremnią
passive adjectival participle udaremniony udaremniona udaremnione udaremnieni udaremnione
anterior adverbial participle udaremniwszy
verbal noun udaremnienie

Further reading
  • udaremnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udaremnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.