udit
Czech
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *ǫditi.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈuɟɪt]
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | udit, uditi | Active adjective | udící |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | uzení | Passive adjective | uzený |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | udím | udíme | — | uďme |
| 2nd person | udíš | udíte | uď | uďte |
| 3rd person | udí | udí | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive udit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | udil | udili | uzen | uzeni |
| masculine inanimate | udily | uzeny | ||
| feminine | udila | uzena | ||
| neuter | udilo | udila | uzeno | uzena |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | udě | — |
| feminine + neuter singular | udíc | — |
| plural | udíce | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.