udomowić

Polish

Etymology

From u- +‎ dom +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.dɔˈmɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: u‧do‧mo‧wić

Verb

udomowić pf (imperfective udomawiać or udomowiać or udamawiać)

  1. (transitive) to domesticate (e.g. animals)
  2. (reflexive) to become domesticaed (e.g. animals)

Conjugation
Conjugation of udomowić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udomowić
future tense 1st udomowię udomowimy
2nd udomowisz udomowicie
3rd udomowi udomowią
impersonal udomowi się
past tense 1st udomowiłem udomowiłam udomowiliśmy udomowiłyśmy
2nd udomowiłeś udomowiłaś udomowiliście udomowiłyście
3rd udomowił udomowiła udomowiło udomowili udomowiły
impersonal udomowiono
conditional 1st udomowiłbym udomowiłabym udomowilibyśmy udomowiłybyśmy
2nd udomowiłbyś udomowiłabyś udomowilibyście udomowiłybyście
3rd udomowiłby udomowiłaby udomowiłoby udomowiliby udomowiłyby
impersonal udomowiono by
imperative 1st niech udomowię udomówmy
2nd udomów udomówcie
3rd niech udomowi niech udomowią
passive adjectival participle udomowiony udomowiona udomowione udomowieni udomowione
anterior adverbial participle udomowiwszy
verbal noun udomowienie

Further reading
  • udomowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udomowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.