udrożnić

Polish

Etymology

From u- +‎ drożny +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈdrɔʐ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔʐɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧droż‧nić

Verb

udrożnić pf (imperfective udrażniać or (less frequent) udrożniać)

  1. (transitive) to make passable, to unblock, to decongest

Conjugation
Conjugation of udrożnić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udrożnić
future tense 1st udrożnię udrożnimy
2nd udrożnisz udrożnicie
3rd udrożni udrożnią
impersonal udrożni się
past tense 1st udrożniłem udrożniłam udrożniliśmy udrożniłyśmy
2nd udrożniłeś udrożniłaś udrożniliście udrożniłyście
3rd udrożnił udrożniła udrożniło udrożnili udrożniły
impersonal udrożniono
conditional 1st udrożniłbym udrożniłabym udrożnilibyśmy udrożniłybyśmy
2nd udrożniłbyś udrożniłabyś udrożnilibyście udrożniłybyście
3rd udrożniłby udrożniłaby udrożniłoby udrożniliby udrożniłyby
impersonal udrożniono by
imperative 1st niech udrożnię udrożnijmy
2nd udrożnij udrożnijcie
3rd niech udrożni niech udrożnią
passive adjectival participle udrożniony udrożniona udrożnione udrożnieni udrożnione
anterior adverbial participle udrożniwszy
verbal noun udrożnienie

Further reading
  • udrożnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udrożnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.