udupiać

Polish

Etymology

From udupić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈdu.pjat͡ɕ/
  • Rhymes: -upjat͡ɕ
  • Syllabification: u‧du‧piać

Verb

udupiać impf (perfective udupić)

  1. (transitive, vulgar) to fuck, to put one's ass in a sling, to screw, to screw over

Conjugation
Conjugation of udupiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive udupiać
present tense 1st udupiam udupiamy
2nd udupiasz udupiacie
3rd udupia udupiają
impersonal udupia się
past tense 1st udupiałem udupiałam udupialiśmy udupiałyśmy
2nd udupiałeś udupiałaś udupialiście udupiałyście
3rd udupiał udupiała udupiało udupiali udupiały
impersonal udupiano
future tense 1st będę udupiał,
będę udupiać
 będę udupiała,
będę udupiać
 będziemy udupiali,
będziemy udupiać
 będziemy udupiały,
będziemy udupiać
2nd będziesz udupiał,
będziesz udupiać
 będziesz udupiała,
będziesz udupiać
 będziecie udupiali,
będziecie udupiać
 będziecie udupiały,
będziecie udupiać
3rd będzie udupiał,
będzie udupiać
 będzie udupiała,
będzie udupiać
 będzie udupiało,
będzie udupiać
 będą udupiali,
będą udupiać
 będą udupiały,
będą udupiać
impersonal będzie udupiać się
conditional 1st udupiałbym udupiałabym udupialibyśmy udupiałybyśmy
2nd udupiałbyś udupiałabyś udupialibyście udupiałybyście
3rd udupiałby udupiałaby udupiałoby udupialiby udupiałyby
impersonal udupiano by
imperative 1st niech udupiam udupiajmy
2nd udupiaj udupiajcie
3rd niech udupia niech udupiają
active adjectival participle udupiający udupiająca udupiające udupiający udupiające
passive adjectival participle udupiany udupiana udupiane udupiani udupiane
contemporary adverbial participle udupiając
verbal noun udupianie

Further reading
  • udupiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • udupiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.