udus
See also: uduś
Latin
Etymology
Contraction of ūvidus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈuː.dus/, [ˈuːd̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈu.dus/, [ˈuːd̪us]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ūdus | ūda | ūdum | ūdī | ūdae | ūda | |
| Genitive | ūdī | ūdae | ūdī | ūdōrum | ūdārum | ūdōrum | |
| Dative | ūdō | ūdō | ūdīs | ||||
| Accusative | ūdum | ūdam | ūdum | ūdōs | ūdās | ūda | |
| Ablative | ūdō | ūdā | ūdō | ūdīs | |||
| Vocative | ūde | ūda | ūdum | ūdī | ūdae | ūda | |
Derived terms
- sūdus (perhaps)
References
- “udus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “udus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- udus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.