ugasić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ugasić, from Proto-Slavic *ugasiti. By surface analysis, u- +‎ gasić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈɡa.ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧ga‧sić

Verb

ugasić pf (imperfective ugaszać)

  1. (transitive) to put out, to quench, to extinguish

Conjugation
Conjugation of ugasić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ugasić
future tense 1st ugaszę ugasimy
2nd ugasisz ugasicie
3rd ugasi ugaszą
impersonal ugasi się
past tense 1st ugasiłem ugasiłam ugasiliśmy ugasiłyśmy
2nd ugasiłeś ugasiłaś ugasiliście ugasiłyście
3rd ugasił ugasiła ugasiło ugasili ugasiły
impersonal ugaszono
conditional 1st ugasiłbym ugasiłabym ugasilibyśmy ugasiłybyśmy
2nd ugasiłbyś ugasiłabyś ugasilibyście ugasiłybyście
3rd ugasiłby ugasiłaby ugasiłoby ugasiliby ugasiłyby
impersonal ugaszono by
imperative 1st niech ugaszę ugaśmy
2nd ugaś ugaście
3rd niech ugasi niech ugaszą
passive adjectival participle ugaszony ugaszona ugaszone ugaszeni ugaszone
anterior adverbial participle ugasiwszy
verbal noun ugaszenie

Further reading
  • ugasić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ugasić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.