uitgroeien

Dutch

From uit +‎ groeien

uitgroeien

to develop, grow larger
van kruidenierswinkel uitgroeien tot supermarktketen: to grow from a simple grocery into a supermarket chain

Inflection of uitgroeien (weak, separable)
infinitive	uitgroeien
past singular	groeide uit
past participle	uitgegroeid
infinitive	uitgroeien
gerund	uitgroeien n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	groei uit	groeide uit	uitgroei	uitgroeide
2nd person sing. (jij)	groeit uit	groeide uit	uitgroeit	uitgroeide
2nd person sing. (u)	groeit uit	groeide uit	uitgroeit	uitgroeide
2nd person sing. (gij)	groeit uit	groeide uit	uitgroeit	uitgroeide
3rd person singular	groeit uit	groeide uit	uitgroeit	uitgroeide
plural	groeien uit	groeiden uit	uitgroeien	uitgroeiden

subjunctive sing.¹	groeie uit	groeide uit	uitgroeie	uitgroeide
subjunctive plur.¹	groeien uit	groeiden uit	uitgroeien	uitgroeiden

imperative sing.	groei uit
imperative plur.¹	groeit uit

participles	uitgroeiend	uitgegroeid
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.