ujarzmić

Polish

Etymology

From u- +‎ jarzmo +‎ -ić. Compare Czech ujařmit.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈjaʐ.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aʐmit͡ɕ
  • Syllabification: u‧jarz‧mić

Verb

ujarzmić pf (imperfective ujarzmiać)

  1. (transitive) to master, to subdue, to gain control of someone or something
  2. (transitive) to harness (a resource or power)
    Synonym: zaprząc

Conjugation
Conjugation of ujarzmić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ujarzmić
future tense 1st ujarzmię ujarzmimy
2nd ujarzmisz ujarzmicie
3rd ujarzmi ujarzmią
impersonal ujarzmi się
past tense 1st ujarzmiłem ujarzmiłam ujarzmiliśmy ujarzmiłyśmy
2nd ujarzmiłeś ujarzmiłaś ujarzmiliście ujarzmiłyście
3rd ujarzmił ujarzmiła ujarzmiło ujarzmili ujarzmiły
impersonal ujarzmiono
conditional 1st ujarzmiłbym ujarzmiłabym ujarzmilibyśmy ujarzmiłybyśmy
2nd ujarzmiłbyś ujarzmiłabyś ujarzmilibyście ujarzmiłybyście
3rd ujarzmiłby ujarzmiłaby ujarzmiłoby ujarzmiliby ujarzmiłyby
impersonal ujarzmiono by
imperative 1st niech ujarzmię ujarzmijmy
2nd ujarzmij ujarzmijcie
3rd niech ujarzmi niech ujarzmią
anterior adverbial participle ujarzmiwszy
verbal noun ujarzmienie
noun

Further reading
  • ujarzmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ujarzmić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.