ulżyć

Polish

Etymology

From u- +‎ lżyć.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈu.lʐɨt͡ɕ/
Audio (file)
Rhymes: -ulʐɨt͡ɕ
Syllabification: u‧lżyć

Verb

ulżyć pf

(intransitive) to alleviate, to assuage, to relieve [+dative]

Conjugation

Conjugation of ulżyć pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ulżyć
future tense	1^st	ulżę			ulżymy
	2^nd	ulżysz			ulżycie
	3^rd	ulży			ulżą
	impersonal	ulży się
past tense	1^st	ulżyłem	ulżyłam		ulżyliśmy	ulżyłyśmy
	2^nd	ulżyłeś	ulżyłaś		ulżyliście	ulżyłyście
	3^rd	ulżył	ulżyła	ulżyło	ulżyli	ulżyły
	impersonal	ulżono
conditional	1^st	ulżyłbym	ulżyłabym		ulżylibyśmy	ulżyłybyśmy
	2^nd	ulżyłbyś	ulżyłabyś		ulżylibyście	ulżyłybyście
	3^rd	ulżyłby	ulżyłaby	ulżyłoby	ulżyliby	ulżyłyby
	impersonal	ulżono by
imperative	1^st	niech ulżę			ulżyjmy
	2^nd	ulżyj			ulżyjcie
	3^rd	niech ulży			niech ulżą
anterior adverbial participle		ulżywszy
verbal noun		ulżenie

Related terms

adjective

ulgowy

adverb

ulgowo

noun

ulga

Further reading

ulżyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ulżyć in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.