ulam

See also: Ulam, ułam, and -ulam

Javanese

Alternative forms
  • Carakan: ꦲꦸꦭꦩ꧀
  • Roman: oelam

Noun

ulam (ngoko iwak, krama ulam)

  1. Krama of iwak.

References
  • “[ ulam]” in Bausastra Jawa, Yogyakarta: The Linguistic Center of Yogyakarta [Balai Bahasa Provinsi Yogyakarta].

Malay

Etymology

From Proto-Malayic *hulam, from Proto-Malayo-Polynesian *qulam (“side dish”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ulam/
  • Rhymes: -lam, -am

Noun

ulam (Jawi spelling اولم‎, plural ulam-ulam, informal 1st possessive ulamku, 2nd possessive ulammu, 3rd possessive ulamnya)

  1. raw vegetable dish eaten with boiled rice

Derived terms
Affixed terms and other derivations

Regular affixed derivations:

  • ulaman [resultative / locative / collective / variety / verbal noun / fruit] (-an)
  • ulam-ulaman [reduplication + resultative / locative / collective / variety / verbal noun / fruit] (redup + -an)
  • berulam [stative / habitual] (beR-)
  • berulamkan [stative / habitual + causative benefactive] (beR- + -kan)

Further reading

Tagalog

Etymology

From Proto-Malayo-Polynesian *qulam (“side dish”).

Pronunciation
  • Hyphenation: u‧lam
  • IPA(key): /ˈʔulam/, [ˈʔu.lɐm]

Noun

ulam (Baybayin spelling ᜂᜎᜋ᜔)

  1. side dish; rice topping; viand (dish eaten with rice, such as meat, fish, vegetables, etc.)
    Synonyms: pang-ulam, biyanda
    Ano ang ulam natin ngayon?
    What side dish do we have today (to eat with rice)?

Derived terms
  • iulam
  • kaulam
  • mag-ulam
  • pang-ulam
  • ulaman
  • ulamin

Turkish

Noun

ulam (definite accusative ulamı, plural ulamlar)

  1. (rare) Synonym of kategori

Declension
Inflection
Nominative ulam
Definite accusative ulamı
Singular Plural
Nominative ulam ulamlar
Definite accusative ulamı ulamları
Dative ulama ulamlara
Locative ulamda ulamlarda
Ablative ulamdan ulamlardan
Genitive ulamın ulamların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ulamım ulamlarım
2nd singular ulamın ulamların
3rd singular ulamı ulamları
1st plural ulamımız ulamlarımız
2nd plural ulamınız ulamlarınız
3rd plural ulamları ulamları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ulamımı ulamlarımı
2nd singular ulamını ulamlarını
3rd singular ulamını ulamlarını
1st plural ulamımızı ulamlarımızı
2nd plural ulamınızı ulamlarınızı
3rd plural ulamlarını ulamlarını
Dative
Singular Plural
1st singular ulamıma ulamlarıma
2nd singular ulamına ulamlarına
3rd singular ulamına ulamlarına
1st plural ulamımıza ulamlarımıza
2nd plural ulamınıza ulamlarınıza
3rd plural ulamlarına ulamlarına
Locative
Singular Plural
1st singular ulamımda ulamlarımda
2nd singular ulamında ulamlarında
3rd singular ulamında ulamlarında
1st plural ulamımızda ulamlarımızda
2nd plural ulamınızda ulamlarınızda
3rd plural ulamlarında ulamlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ulamımdan ulamlarımdan
2nd singular ulamından ulamlarından
3rd singular ulamından ulamlarından
1st plural ulamımızdan ulamlarımızdan
2nd plural ulamınızdan ulamlarınızdan
3rd plural ulamlarından ulamlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ulamımın ulamlarımın
2nd singular ulamının ulamlarının
3rd singular ulamının ulamlarının
1st plural ulamımızın ulamlarımızın
2nd plural ulamınızın ulamlarınızın
3rd plural ulamlarının ulamlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular ulamım ulamlarım
2nd singular ulamsın ulamlarsın
3rd singular ulam
ulamdır		 ulamlar
ulamlardır
1st plural ulamız ulamlarız
2nd plural ulamsınız ulamlarsınız
3rd plural ulamlar ulamlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.