umówiony

Polish

Etymology

From umówić +‎ -ony.

Pronunciation

IPA^(key): /u.muˈvʲɔ.nɨ/
Hyphenation: u‧mó‧wio‧ny

Participle

umówiony

passive adjectival participle of umówić, having an appointment

Declension

declension of umówiony

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	umówiony		umówione	umówiona	umówieni	umówione
genitive	umówionego			umówionej	umówionych
dative	umówionemu			umówionej	umówionym
accusative	umówionego	umówiony	umówione	umówioną	umówionych	umówione
instrumental	umówionym			umówioną	umówionymi
locative	umówionym			umówionej	umówionych

Further reading

umówiony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
umówiony in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.