umbifahan
Old Saxon
Conjugation
Conjugation of umbifāhan (strong class 7)
| infinitive | umbifāhan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | umbifāhu | umbifēng |
| 2nd person singular | umbifēhis | umbifēngi |
| 3rd person singular | umbifēhid | umbifēng |
| plural | umbifāhad | umbifēngun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | umbifāhe | umbifēngi |
| 2nd person singular | umbifāhes | umbifēngis |
| 3rd person singular | umbifāhe | umbifēngi |
| plural | umbifāhen | umbifēngin |
| imperative | present | |
| singular | umbifāh | |
| plural | umbifāhad | |
| participle | present | past |
| umbifāhandi | umbifangan | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.