umożliwić

Polish

Etymology

From u- +‎ możliwy +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.mɔʐˈli.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ivit͡ɕ
  • Syllabification: u‧moż‧li‧wić

Verb

umożliwić pf (imperfective umożliwiać)

  1. (transitive) to enable, to make possible

Conjugation
Conjugation of umożliwić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive umożliwić
future tense 1st umożliwię umożliwimy
2nd umożliwisz umożliwicie
3rd umożliwi umożliwią
impersonal umożliwi się
past tense 1st umożliwiłem umożliwiłam umożliwiliśmy umożliwiłyśmy
2nd umożliwiłeś umożliwiłaś umożliwiliście umożliwiłyście
3rd umożliwił umożliwiła umożliwiło umożliwili umożliwiły
impersonal umożliwiono
conditional 1st umożliwiłbym umożliwiłabym umożliwilibyśmy umożliwiłybyśmy
2nd umożliwiłbyś umożliwiłabyś umożliwilibyście umożliwiłybyście
3rd umożliwiłby umożliwiłaby umożliwiłoby umożliwiliby umożliwiłyby
impersonal umożliwiono by
imperative 1st niech umożliwię umożliwmy
2nd umożliw umożliwcie
3rd niech umożliwi niech umożliwią
passive adjectival participle umożliwiony umożliwiona umożliwione umożliwieni umożliwione
anterior adverbial participle umożliwiwszy
verbal noun umożliwienie
adjective
adverbs
noun

Further reading
  • umożliwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • umożliwić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.