umoriti
Serbo-Croatian
Etymology
From Proto-Slavic *umoriti.
Pronunciation
- IPA(key): /umǒriti/
- Hyphenation: u‧mo‧ri‧ti
Verb
umòriti pf (Cyrillic spelling умо̀рити)
Conjugation
Conjugation of umoriti
| Infinitive: umoriti | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: umòrīvši | Verbal noun: — | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Number | Singular | Plural | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
| Verbal forms | ja | ti | on / ona / ono | mi | vi | oni / one / ona | |
| Present | umorim | umoriš | umori | umorimo | umorite | umore | |
| Future | Future I | umorit ću1 umoriću |
umorit ćeš1 umorićeš |
umorit će1 umoriće |
umorit ćemo1 umorićemo |
umorit ćete1 umorićete |
umorit će1 umoriće |
| Future II | bȕdēm umorio2 | bȕdēš umorio2 | bȕdē umorio2 | bȕdēmo umorili2 | bȕdēte umorili2 | bȕdū umorili2 | |
| Past | Perfect | umorio sam2 | umorio si2 | umorio je2 | umorili smo2 | umorili ste2 | umorili su2 |
| Pluperfect3 | bȉo sam umorio2 | bȉo si umorio2 | bȉo je umorio2 | bíli smo umorili2 | bíli ste umorili2 | bíli su umorili2 | |
| Aorist | umorih | umori | umori | umorismo | umoriste | umoriše | |
| Conditional I | umorio bih2 | umorio bi2 | umorio bi2 | umorili bismo2 | umorili biste2 | umorili bi2 | |
| Conditional II4 | bȉo bih umorio2 | bȉo bi umorio2 | bȉo bi umorio2 | bíli bismo umorili2 | bíli biste umorili2 | bíli bi umorili2 | |
| Imperative | — | umori | — | umorimo | umorite | — | |
| Active past participle | umorio m / umorila f / umorilo n | umorili m / umorile f / umorila n | |||||
| Passive past participle | umoren m / umorena f / umoreno n | umoreni m / umorene f / umorena n | |||||
| 1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4 Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.
| |||||||
Related terms
- umárati impf
Slovene
Etymology
From Proto-Slavic *umoriti.
Pronunciation
- IPA(key): /umɔrìːti/, /umɔríːti/
Inflection
| -iti -im (AP c) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | umorīti | |||||
| 1st singular | umorím | |||||
| infinitive | umorīti | umorȋt, umorȉt | ||||
| supine | umorȋt, umorȉt | |||||
| verbal noun | — | |||||
| participle | converb | |||||
| present | — | — | ||||
| past | umorjȅn | — | ||||
| l-participle | masculine | feminine | neuter | |||
| singular | umọ̑rił | umoríla | umorȋlo | |||
| dual | umorȋla | umorȋli | umorȋli | |||
| plural | umorȋli | umorȋle | umorȋla | |||
| present | imperative | |||||
| 1st singular | umorím | — | ||||
| 2nd singular | umoríš | umóri | ||||
| 3rd singular | umorí | — | ||||
| 1st dual | umoríva | umorȋva | ||||
| 2nd dual | umoríta | umorȋta | ||||
| 3rd dual | umoríta | — | ||||
| 1st plural | umorímo | umorȋmo | ||||
| 2nd plural | umoríte | umorȋte | ||||
| 3rd plural | umoríjo | — | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.