unarodowić

Polish

Etymology

From u- +‎ narodowy +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.na.rɔˈdɔ.vit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: u‧na‧ro‧do‧wić

Verb

unarodowić pf (imperfective unaradawiać)

  1. (transitive, literary) to nationalize (to make something national, to get rid of foreign influence)
  2. (transitive, literary) to nationalize (to make a private asset public)
    Synonyms: upaństwowić, znacjonalizować
    Hypernym: wywłaszczyć
  3. (reflexive) to get nationalized
    Synonym: upaństwowić się

Conjugation
Conjugation of unarodowić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive unarodowić
future tense 1st unarodowię unarodowimy
2nd unarodowisz unarodowicie
3rd unarodowi unarodowią
impersonal unarodowi się
past tense 1st unarodowiłem unarodowiłam unarodowiliśmy unarodowiłyśmy
2nd unarodowiłeś unarodowiłaś unarodowiliście unarodowiłyście
3rd unarodowił unarodowiła unarodowiło unarodowili unarodowiły
impersonal unarodowiono
conditional 1st unarodowiłbym unarodowiłabym unarodowilibyśmy unarodowiłybyśmy
2nd unarodowiłbyś unarodowiłabyś unarodowilibyście unarodowiłybyście
3rd unarodowiłby unarodowiłaby unarodowiłoby unarodowiliby unarodowiłyby
impersonal unarodowiono by
imperative 1st niech unarodowię unarodówmy
2nd unarodów unarodówcie
3rd niech unarodowi niech unarodowią
passive adjectival participle unarodowiony unarodowiona unarodowione unarodowieni unarodowione
anterior adverbial participle unarodowiwszy
verbal noun unarodowienie
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading
  • unarodowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • unarodowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.