unieruchomić
Polish
Etymology
From u- + nieruchomy + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɲɛ.ruˈxɔ.mit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔmit͡ɕ
- Syllabification: u‧nie‧ru‧cho‧mić
Verb
unieruchomić pf (imperfective unieruchamiać)
- (transitive) to immobilise, to deactivate
- (reflexive) to immobilise oneself
Conjugation
Conjugation of unieruchomić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | unieruchomić | |||||
| future tense | 1st | unieruchomię | unieruchomimy | |||
| 2nd | unieruchomisz | unieruchomicie | ||||
| 3rd | unieruchomi | unieruchomią | ||||
| impersonal | unieruchomi się | |||||
| past tense | 1st | unieruchomiłem | unieruchomiłam | unieruchomiliśmy | unieruchomiłyśmy | |
| 2nd | unieruchomiłeś | unieruchomiłaś | unieruchomiliście | unieruchomiłyście | ||
| 3rd | unieruchomił | unieruchomiła | unieruchomiło | unieruchomili | unieruchomiły | |
| impersonal | unieruchomiono | |||||
| conditional | 1st | unieruchomiłbym | unieruchomiłabym | unieruchomilibyśmy | unieruchomiłybyśmy | |
| 2nd | unieruchomiłbyś | unieruchomiłabyś | unieruchomilibyście | unieruchomiłybyście | ||
| 3rd | unieruchomiłby | unieruchomiłaby | unieruchomiłoby | unieruchomiliby | unieruchomiłyby | |
| impersonal | unieruchomiono by | |||||
| imperative | 1st | niech unieruchomię | unieruchommy | |||
| 2nd | unieruchom | unieruchomcie | ||||
| 3rd | niech unieruchomi | niech unieruchomią | ||||
| passive adjectival participle | unieruchomiony | unieruchomiona | unieruchomione | unieruchomieni | unieruchomione | |
| anterior adverbial participle | unieruchomiwszy | |||||
| verbal noun | unieruchomienie | |||||
Further reading
- unieruchomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- unieruchomić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.