unikać

Polish

Etymology

From u- + Proto-Slavic *nikati. By surface analysis, uniknąć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈɲi.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ikat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ni‧kać

Verb

unikać impf (perfective uniknąć)

  1. (transitive) to avoid, to evade, to dodge, to escape [+genitive]

Conjugation
Conjugation of unikać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive unikać
present tense 1st unikam unikamy
2nd unikasz unikacie
3rd unika unikają
impersonal unika się
past tense 1st unikałem unikałam unikaliśmy unikałyśmy
2nd unikałeś unikałaś unikaliście unikałyście
3rd unikał unikała unikało unikali unikały
impersonal unikano
future tense 1st będę unikał,
będę unikać
 będę unikała,
będę unikać
 będziemy unikali,
będziemy unikać
 będziemy unikały,
będziemy unikać
2nd będziesz unikał,
będziesz unikać
 będziesz unikała,
będziesz unikać
 będziecie unikali,
będziecie unikać
 będziecie unikały,
będziecie unikać
3rd będzie unikał,
będzie unikać
 będzie unikała,
będzie unikać
 będzie unikało,
będzie unikać
 będą unikali,
będą unikać
 będą unikały,
będą unikać
impersonal będzie unikać się
conditional 1st unikałbym unikałabym unikalibyśmy unikałybyśmy
2nd unikałbyś unikałabyś unikalibyście unikałybyście
3rd unikałby unikałaby unikałoby unikaliby unikałyby
impersonal unikano by
imperative 1st niech unikam unikajmy
2nd unikaj unikajcie
3rd niech unika niech unikają
active adjectival participle unikający unikająca unikające unikający unikające
passive adjectival participle unikany unikana unikane unikani unikane
contemporary adverbial participle unikając
verbal noun unikanie

Further reading
  • unikać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • unikać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.