unosić

Polish

Inherited from Old Polish unosić, from Proto-Slavic *unositi. By surface analysis, u- +‎ nosić.

unosić impf (perfective unieść)

(transitive) to lift, to raise, to pick up (e.g. a drawbridge)
Synonym: podnosić

Antonym: opuszczać
(transitive) to take along, to carry away
(transitive) to withstand, to bear
(transitive, literary) to calm down, to pacify, to tame (e.g. one's emotions)
(reflexive) to get up, to stand
(reflexive) to float
(reflexive) to take off, to lift off (move upwards into the air)
(reflexive) to be overwhelmed (e.g. by emotion), to be excited, to be agitated

Conjugation of unosić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		unosić
present tense	1^st	unoszę			unosimy
	2^nd	unosisz			unosicie
	3^rd	unosi			unoszą
	impersonal	unosi się
past tense	1^st	unosiłem	unosiłam		unosiliśmy	unosiłyśmy
	2^nd	unosiłeś	unosiłaś		unosiliście	unosiłyście
	3^rd	unosił	unosiła	unosiło	unosili	unosiły
	impersonal	unoszono
future tense	1^st	będę unosił, będę unosić	będę unosiła, będę unosić		będziemy unosili, będziemy unosić	będziemy unosiły, będziemy unosić
	2^nd	będziesz unosił, będziesz unosić	będziesz unosiła, będziesz unosić		będziecie unosili, będziecie unosić	będziecie unosiły, będziecie unosić
	3^rd	będzie unosił, będzie unosić	będzie unosiła, będzie unosić	będzie unosiło, będzie unosić	będą unosili, będą unosić	będą unosiły, będą unosić
	impersonal	będzie unosić się
conditional	1^st	unosiłbym	unosiłabym		unosilibyśmy	unosiłybyśmy
	2^nd	unosiłbyś	unosiłabyś		unosilibyście	unosiłybyście
	3^rd	unosiłby	unosiłaby	unosiłoby	unosiliby	unosiłyby
	impersonal	unoszono by
imperative	1^st	niech unoszę			unośmy
	2^nd	unoś			unoście
	3^rd	niech unosi			niech unoszą
active adjectival participle		unoszący	unosząca	unoszące	unoszący	unoszące
passive adjectival participle		unoszony	unoszona	unoszone	unoszeni	unoszone
contemporary adverbial participle		unosząc
verbal noun		unoszenie