upieczony

Polish

Etymology

From upiec +‎ -ony.

Pronunciation

IPA^(key): /u.pʲɛˈt͡ʂɔ.nɨ/

Participle

upieczony

past passive adjectival participle of upiec

Declension

declension of upieczony

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	upieczony		upieczone	upieczona	upieczeni	upieczone
genitive	upieczonego			upieczonej	upieczonych
dative	upieczonemu			upieczonej	upieczonym
accusative	upieczonego	upieczony	upieczone	upieczoną	upieczonych	upieczone
instrumental	upieczonym			upieczoną	upieczonymi
locative	upieczonym			upieczonej	upieczonych

Further reading

upieczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
upieczony in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.