upierzyć

Polish

Etymology

From u- +‎ pierzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈpjɛ.ʐɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: u‧pie‧rzyć

Verb

upierzyć pf (imperfective upierzać)

  1. (transitive, rare, of birds) to fledge (to get covered with or grow feathers)
  2. (transitive, rare) to bestrew with feathers
  3. (reflexive, rare) to get soiled with feathers

Conjugation
Conjugation of upierzyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive upierzyć
future tense 1st upierzę upierzymy
2nd upierzysz upierzycie
3rd upierzy upierzą
impersonal upierzy się
past tense 1st upierzyłem upierzyłam upierzyliśmy upierzyłyśmy
2nd upierzyłeś upierzyłaś upierzyliście upierzyłyście
3rd upierzył upierzyła upierzyło upierzyli upierzyły
impersonal upierzono
conditional 1st upierzyłbym upierzyłabym upierzylibyśmy upierzyłybyśmy
2nd upierzyłbyś upierzyłabyś upierzylibyście upierzyłybyście
3rd upierzyłby upierzyłaby upierzyłoby upierzyliby upierzyłyby
impersonal upierzono by
imperative 1st niech upierzę upierzmy
2nd upierz upierzcie
3rd niech upierzy niech upierzą
passive adjectival participle upierzony upierzona upierzone upierzeni upierzone
anterior adverbial participle upierzywszy
verbal noun upierzenie

Derived terms
adjective
noun
adjective
nouns

Further reading
  • upierzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • upierzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.