uradować

Polish

Etymology

From u- +‎ radować.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.raˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ra‧do‧wać

Verb

uradować pf (imperfective radować)

  1. (transitive) to gladden, to delight
  2. (reflexive) to rejoice, to exult

Conjugation
Conjugation of uradować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uradować
future tense 1st uraduję uradujemy
2nd uradujesz uradujecie
3rd uraduje uradują
impersonal uraduje się
past tense 1st uradowałem uradowałam uradowaliśmy uradowałyśmy
2nd uradowałeś uradowałaś uradowaliście uradowałyście
3rd uradował uradowała uradowało uradowali uradowały
impersonal uradowano
conditional 1st uradowałbym uradowałabym uradowalibyśmy uradowałybyśmy
2nd uradowałbyś uradowałabyś uradowalibyście uradowałybyście
3rd uradowałby uradowałaby uradowałoby uradowaliby uradowałyby
impersonal uradowano by
imperative 1st niech uraduję uradujmy
2nd uraduj uradujcie
3rd niech uraduje niech uradują
passive adjectival participle uradowany uradowana uradowane uradowani uradowane
anterior adverbial participle uradowawszy
verbal noun uradowanie

Further reading
  • uradować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uradować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.