uratować

Polish

Etymology

From u- +‎ ratować.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.raˈtɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: u‧ra‧to‧wać

Verb

uratować pf (imperfective ratować)

  1. (transitive) to save, to rescue
  2. (reflexive) to save oneself, to be saved

Conjugation
Conjugation of uratować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uratować
future tense 1st uratuję uratujemy
2nd uratujesz uratujecie
3rd uratuje uratują
impersonal uratuje się
past tense 1st uratowałem uratowałam uratowaliśmy uratowałyśmy
2nd uratowałeś uratowałaś uratowaliście uratowałyście
3rd uratował uratowała uratowało uratowali uratowały
impersonal uratowano
conditional 1st uratowałbym uratowałabym uratowalibyśmy uratowałybyśmy
2nd uratowałbyś uratowałabyś uratowalibyście uratowałybyście
3rd uratowałby uratowałaby uratowałoby uratowaliby uratowałyby
impersonal uratowano by
imperative 1st niech uratuję uratujmy
2nd uratuj uratujcie
3rd niech uratuje niech uratują
passive adjectival participle uratowany uratowana uratowane uratowani uratowane
anterior adverbial participle uratowawszy
verbal noun uratowanie

Further reading
  • uratować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uratować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.