uronić

Polish

Etymology

From u- +‎ ronić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈrɔ.ɲit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧ro‧nić

Verb

uronić pf (imperfective ronić)

  1. (transitive) to shed (e.g. tears)
    Synonyms: zgubić, przelać
  2. (transitive) to moult, to slough
    Synonyms: wylinieć, zrzucić

Conjugation
Conjugation of uronić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uronić
present tense 1st uronię uronimy
2nd uronisz uronicie
3rd uroni uronią
impersonal uroni się
past tense 1st uroniłem uroniłam uroniliśmy uroniłyśmy
2nd uroniłeś uroniłaś uroniliście uroniłyście
3rd uronił uroniła uroniło uronili uroniły
impersonal uroniono
future tense 1st będę uronił,
będę uronić
 będę uroniła,
będę uronić
 będziemy uronili,
będziemy uronić
 będziemy uroniły,
będziemy uronić
2nd będziesz uronił,
będziesz uronić
 będziesz uroniła,
będziesz uronić
 będziecie uronili,
będziecie uronić
 będziecie uroniły,
będziecie uronić
3rd będzie uronił,
będzie uronić
 będzie uroniła,
będzie uronić
 będzie uroniło,
będzie uronić
 będą uronili,
będą uronić
 będą uroniły,
będą uronić
impersonal będzie uronić się
conditional 1st uroniłbym uroniłabym uronilibyśmy uroniłybyśmy
2nd uroniłbyś uroniłabyś uronilibyście uroniłybyście
3rd uroniłby uroniłaby uroniłoby uroniliby uroniłyby
impersonal uroniono by
imperative 1st niech uronię urońmy
2nd uroń urońcie
3rd niech uroni niech uronią
active adjectival participle uroniący uroniąca uroniące uroniący uroniące
passive adjectival participle uroniony uroniona uronione uronieni uronione
contemporary adverbial participle uroniąc
verbal noun uronienie

Further reading
  • uronić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uronić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.