urozmaicić

Polish

Etymology

From u- +‎ rozmaity +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.rɔz.maˈi.t͡ɕit͡ɕ/
  • Rhymes: -it͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: u‧roz‧ma‧i‧cić

Verb

urozmaicić pf (imperfective urozmaicać)

  1. (transitive) to vary, to diversify
  2. (reflexive) to vary oneself, to become diverse

Conjugation
Conjugation of urozmaicić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive urozmaicić
future tense 1st urozmaicę urozmaicimy
2nd urozmaicisz urozmaicicie
3rd urozmaici urozmaicą
impersonal urozmaici się
past tense 1st urozmaiciłem urozmaiciłam urozmaiciliśmy urozmaiciłyśmy
2nd urozmaiciłeś urozmaiciłaś urozmaiciliście urozmaiciłyście
3rd urozmaicił urozmaiciła urozmaiciło urozmaicili urozmaiciły
impersonal urozmaicono
conditional 1st urozmaiciłbym urozmaiciłabym urozmaicilibyśmy urozmaiciłybyśmy
2nd urozmaiciłbyś urozmaiciłabyś urozmaicilibyście urozmaiciłybyście
3rd urozmaiciłby urozmaiciłaby urozmaiciłoby urozmaiciliby urozmaiciłyby
impersonal urozmaicono by
imperative 1st niech urozmaicę urozmaićmy
2nd urozmaić urozmaićcie
3rd niech urozmaici niech urozmaicą
passive adjectival participle urozmaicony urozmaicona urozmaicone urozmaiceni urozmaicone
anterior adverbial participle urozmaiciwszy
verbal noun urozmaicenie

Further reading
  • urozmaicić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • urozmaicić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.