urządzić

Polish

Inherited from Old Polish urędzić, from Proto-Slavic *uręditi. By surface analysis, u- +‎ rządzić.

urządzić pf (imperfective urządzać)

(transitive) to furnish (to add furniture and equipment to a place)
Synonym: umeblować
(transitive) to prepare, to set up (to make a place ready for or good for some purpose)
(transitive) to throw, to organize (a party, wedding, or some event)
Synonym: zorganizować
(reflexive) to settle, to make a home for oneself [+ w (locative) = somewhere]
(reflexive) to set oneself up (to ensure a high standard of living for oneself, to ensure that one will have a high-paying job)

Conjugation of urządzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		urządzić
future tense	1^st	urządzę			urządzimy
	2^nd	urządzisz			urządzicie
	3^rd	urządzi			urządzą
	impersonal	urządzi się
past tense	1^st	urządziłem	urządziłam		urządziliśmy	urządziłyśmy
	2^nd	urządziłeś	urządziłaś		urządziliście	urządziłyście
	3^rd	urządził	urządziła	urządziło	urządzili	urządziły
	impersonal	urządzono
conditional	1^st	urządziłbym	urządziłabym		urządzilibyśmy	urządziłybyśmy
	2^nd	urządziłbyś	urządziłabyś		urządzilibyście	urządziłybyście
	3^rd	urządziłby	urządziłaby	urządziłoby	urządziliby	urządziłyby
	impersonal	urządzono by
imperative	1^st	niech urządzę			urządźmy
	2^nd	urządź			urządźcie
	3^rd	niech urządzi			niech urządzą
passive adjectival participle		urządzony	urządzona	urządzone	urządzeni	urządzone
anterior adverbial participle		urządziwszy
verbal noun		urządzenie