ustający

Polish

Etymology

From ustawać +‎ -ący.

Pronunciation

IPA^(key): /u.staˈjɔn.t͡sɨ/

Part of Speech

ustający

active adjectival participle of ustawać

Declension

declension of ustający

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	ustający		ustające	ustająca	ustający	ustające
genitive	ustającego			ustającej	ustających
dative	ustającemu			ustającej	ustającym
accusative	ustającego	ustający	ustające	ustającą	ustających	ustające
instrumental	ustającym			ustającą	ustającymi
locative	ustającym			ustającej	ustających

Further reading

ustający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ustający in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.