ustanowić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ustanowić, from Proto-Slavic *ustanoviti. By surface analysis, u- +‎ stanowić.

Pronunciation
  • IPA(key): /u.staˈnɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: u‧sta‧no‧wić

Verb

ustanowić pf (imperfective ustanawiać)

  1. (transitive) to establish, to constitute, to implement
  2. (transitive) to appoint, to name
  3. (transitive) to set (e.g. a record)

Conjugation
Conjugation of ustanowić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ustanowić
future tense 1st ustanowię ustanowimy
2nd ustanowisz ustanowicie
3rd ustanowi ustanowią
impersonal ustanowi się
past tense 1st ustanowiłem ustanowiłam ustanowiliśmy ustanowiłyśmy
2nd ustanowiłeś ustanowiłaś ustanowiliście ustanowiłyście
3rd ustanowił ustanowiła ustanowiło ustanowili ustanowiły
impersonal ustanowiono
conditional 1st ustanowiłbym ustanowiłabym ustanowilibyśmy ustanowiłybyśmy
2nd ustanowiłbyś ustanowiłabyś ustanowilibyście ustanowiłybyście
3rd ustanowiłby ustanowiłaby ustanowiłoby ustanowiliby ustanowiłyby
impersonal ustanowiono by
imperative 1st niech ustanowię ustanówmy
2nd ustanów ustanówcie
3rd niech ustanowi niech ustanowią
passive adjectival participle ustanowiony ustanowiona ustanowione ustanowieni ustanowione
anterior adverbial participle ustanowiwszy
verbal noun ustanowienie

Further reading
  • ustanowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ustanowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.