ustrzec

Polish

Etymology

From u- +‎ strzec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.stʂɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ustʂɛt͡s
  • Syllabification: u‧strzec

Verb

ustrzec pf (imperfective strzec)

  1. (transitive) to guard, to protect

Conjugation
Conjugation of ustrzec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ustrzec
future tense 1st ustrzegę ustrzeżemy
2nd ustrzeżesz ustrzeżecie
3rd ustrzeże ustrzegą
impersonal ustrzeże się
past tense 1st ustrzegłem ustrzegłam ustrzegliśmy ustrzegłyśmy
2nd ustrzegłeś ustrzegłaś ustrzegliście ustrzegłyście
3rd ustrzegł ustrzegła ustrzegło ustrzegli ustrzegły
impersonal ustrzeżono
conditional 1st ustrzegłbym ustrzegłabym ustrzeglibyśmy ustrzegłybyśmy
2nd ustrzegłbyś ustrzegłabyś ustrzeglibyście ustrzegłybyście
3rd ustrzegłby ustrzegłaby ustrzegłoby ustrzegliby ustrzegłyby
impersonal ustrzeżono by
imperative 1st niech ustrzegę ustrzeżmy
2nd ustrzeż ustrzeżcie
3rd niech ustrzeże niech ustrzegą
passive adjectival participle ustrzeżony ustrzeżona ustrzeżone ustrzeżeni ustrzeżone
anterior adverbial participle ustrzegłszy
verbal noun ustrzeżenie

Further reading
  • ustrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ustrzec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.