ustulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ustulō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ustulātus | ustulāta | ustulātum | ustulātī | ustulātae | ustulāta | |
| Genitive | ustulātī | ustulātae | ustulātī | ustulātōrum | ustulātārum | ustulātōrum | |
| Dative | ustulātō | ustulātae | ustulātō | ustulātīs | ustulātīs | ustulātīs | |
| Accusative | ustulātum | ustulātam | ustulātum | ustulātōs | ustulātās | ustulāta | |
| Ablative | ustulātō | ustulātā | ustulātō | ustulātīs | ustulātīs | ustulātīs | |
| Vocative | ustulāte | ustulāta | ustulātum | ustulātī | ustulātae | ustulāta | |
Descendants
- ⇒ Galician: Vilouchada
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.