utkać

Polish

Etymology

From u- +‎ tkać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.tkat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -utkat͡ɕ
  • Syllabification: u‧tkać

Verb

utkać pf (imperfective utykać)

  1. (transitive) to fill, to seal (make airtight or watertight)
  2. (transitive) to stuff, to cram
  3. (transitive) to spin, to weave (make out of yarn by spinning or weaving)
  4. (transitive) to weave (of spiders, caterpillars, etc.; to make a web or cocoon)

Conjugation
Conjugation of utkać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utkać
future tense 1st utkam utkamy
2nd utkasz utkacie
3rd utka utkają
impersonal utka się
past tense 1st utkałem utkałam utkaliśmy utkałyśmy
2nd utkałeś utkałaś utkaliście utkałyście
3rd utkał utkała utkało utkali utkały
impersonal utkano
conditional 1st utkałbym utkałabym utkalibyśmy utkałybyśmy
2nd utkałbyś utkałabyś utkalibyście utkałybyście
3rd utkałby utkałaby utkałoby utkaliby utkałyby
impersonal utkano by
imperative 1st niech utkam utkajmy
2nd utkaj utkajcie
3rd niech utka niech utkają
passive adjectival participle utkany utkana utkane utkani utkane
anterior adverbial participle utkawszy
verbal noun utkanie

Further reading
  • utkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.