utonąć

Polish

Etymology

From u- +‎ tonąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtɔ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: u‧to‧nąć

Verb

utonąć pf (imperfective tonąć)

  1. (intransitive) to drown
  2. (intransitive, figuratively) to sink into something, to become absorbed by something
  3. (intransitive) to delve into
  4. (intransitive) to hide in something
  5. (intransitive) to get lost

Conjugation
Conjugation of utonąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utonąć
future tense 1st utonę utoniemy
2nd utoniesz utoniecie
3rd utonie utoną
impersonal utonie się
past tense 1st utonąłem utonęłam utonęliśmy utonęłyśmy
2nd utonąłeś utonęłaś utonęliście utonęłyście
3rd utonął utonęła utonęło utonęli utonęły
impersonal utonięto
conditional 1st utonąłbym utonęłabym utonęlibyśmy utonęłybyśmy
2nd utonąłbyś utonęłabyś utonęlibyście utonęłybyście
3rd utonąłby utonęłaby utonęłoby utonęliby utonęłyby
impersonal utonięto by
imperative 1st niech utonę utońmy
2nd utoń utońcie
3rd niech utonie niech utoną
anterior adverbial participle utonąwszy
verbal noun utonięcie

Further reading
  • utonąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utonąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.